
پنجشنبه ١١ اردیبهشت ١۴٠۴
بیش از 220 نفر از اعضا هئیت علمی دانشگاههای تبریز خواستار تدریس به زبان مادری ترکی شدند.
اسفند 1403
رئیس جمهور محترم جمهوری اسلامی ایران جناب آقای دکتر پزشکیان
با سالم و احترام، همانگونه که مستحضر هستید در مورخه ی هشتم اسفند سال ،1403 مجلس محترم شورای اسالمی، طرح پیشنهادی کمیسیون آموزش مجلس برای تدریس زبانهای محلی و قومی در مدارس را رد نموده و حتی نماینده محترم دولت نیز با آن اعالم مخالفت نمود. ما جمعی از اعضای هیات علمی دانشگاه های تبریز که در انتخابات ریاست جمهوری با در نظر گرفتن برنامه ها و وعده های انتخاباتی جنابعالی از جمله تدریس زبان مادری، طی بیانیه ای از شما حمایت نمودیم، متاسفانه شاهد آن هستیم که روند اقدامات انجام شده در تعارض با وعده های مذکور پیش می رود. هر چند طرح مذکور )تدریس ۲ واحد درس انتخابی ( کمتر از مطالبات قانونی حامیان جنابعالی بوده و ضامن عدالت آموزشی مورد نظر نمی باشد، اما رد آن در صحن مجلس شورای اسالمی از طرف نمایندگان ملت موجب تعجب و تاسف است. در حالی که در کشورهای همسایه هر روز شاهد رسمیت یافتن چند زبانگی و از جمله آموزش زبان ترکی در عراق و افغانستان هستیم، در ایران علیرغم سابقه فرهنگی و تمدنی آن با تدریس زبان های قومی و محلی غیر فارسی مخالفت می شود. با توجه به جایگاه ایران در منطقه و اکثریت نسبی متکلمین غیر فارسی زبان انتظار می رود در حرکات مدنی و فرهنگی پیشرو در منطقه باشد. لذا از جنابعالی به عنوان رئیس قوه ی مجریه که باید پاسدار و مجری قانون اساسی از جمله اصول 15 و 19 آن باشد و نیز بر اساس تعالیم قرآنی )یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَأُنْثَى وَجَعَلْنَاکُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ خَبِیرٌ ( و تصریح منشور حقوق بشر که جمهوری اسالمی ایران جزو امضا کنندگان کنوانسیون آن است، خواستار اقدام عاجل در راستای تهیه و ارایه الیحه عادالنه و ضامن حقوق تمام باشندگان این سرزمین به مجلس شورای اسالمی در خصوص عدالت آموزشی بین اقوام با تدریس زبان مادری از مهد کودک تا دانشگاه می باشیم. ما اعتقاد راسخ داریم این امر به صورت جدی منجر به رضایتمندی جمهور مردم می شود. چرا که اکثریت آنها دارای زبان مادری غیرفارسی هستند و برخالف نظر کج اندیشان و بدخواهان این مرز و بوم، آموزش زبان های قومی و محلی منجر به اتحاد، همدلی و وفاق بیشتر بین آحاد ملت ایران خواهد شد و تهدیدات امنیتی کشور را به فرصت تبدیل خواهد نمود. جمعی از اعضای هیات علمی دانشگاه های تبریز:
1 -دکتر رحمت محمد زاده، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز ۲ -دکتر ناصر صدقی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز 3 -دکتر حسین فخر دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز 4 -دکتر کامبیز فلسفیان دانشکده فنی و مهندسی مرند دانشگاه تبریز 5 -دکتر بهروز ساری صراف دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز ۶ -دکترشهزاد ایرانی پور دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز ۷ -دکترمجتبی پرهیزگار دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز ۸ -دکتر مسعود حاج علیلو دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز 9 -دکتر مرتضی حاجی پور گروه حقوق دانشگاه شهید مدنی آذربایجان 10 -دکتر حسین سلطانی جیقه دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -11دکتر ناصر پوالدی دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -1۲دکتر محمد پاشایی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -13دکتر جواد پارسا دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -14دکتر یاسر حدیدی دانشکده ادبیات فارسی و زبانهای خارجی دانشگاه تبریز 15 -دکتر احمد فهمی گروه مهندسی عمران دانشکده فنی دانشگاه بناب 1۶ -دکتر صاحبعلی بلندنظر دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز 1۷ -دکتر موسی صابر دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -1۸دکتر مهدی فرجی دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز 19 -دکتر عبدالرضا واعظی دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز ۲0 -خانم دکتر مهین حاجی زاده دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۲1دکتر بهنام محمدی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -۲۲ دکتر عبدالحسین ناصری دانشکده شیمی دانشگاه تبریز -۲3 دکترمحمدعلی قربانی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۲4دکتر ابوالفضل قنبری دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -۲5 دکتر میر یوسف هاشمی گروه مهندسی مکانیک دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۲۶ دکتر محمد تقی ستاری دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز ۲۷ -دکتر حسین دقیق کیا دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۲۸مهندس عزیز رنجبری قوزوللو دانشکده عمران دانشگاه تبریز -۲9دکتر جالل دهقان نیا دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -30دکتر ابوالفضل قاسم زاده دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -31دکتر محسن حیدریان دانشکده مهندسی کامپیوتر وفناوری اطالعات دانشگاه شهید مدنی آذربایجان 3۲ -خانم دکترپروین صادقی دانشکده فنی و مهندسی مرند دانشگاه تبریز -33دکتر آرش جوانمرد دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز 34 -دکتر فرامرز تقی لو دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز -35 دکتر روح اهلل مهدیون گروه روان شناسی و علوم تربیتی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -3۶ دکتر بهبود یاریقلی دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -3۷ دکتر علی عجمی گروه مهندسی برق دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -3۸ دکتر سیدهادی سیدعربی دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -39 دکتر ناصر مهنا دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -40 دکتر محمدعلی باالفر دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -41 دکترهادی صبری دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -4۲ دکتر خلیل ولیزاده کامران دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -43 دکتر کریم عباسیان دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -44 دکتر احمد حامی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -45 دکتر قاسم اکبری دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز -4۶ دکتر کریم اسدپور زینالی دانشکده شیمی دانشگاه تبریز -4۷ دکتر رضا نصیری حامد، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز -4۸ دکتر مجید علیایی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -49 دکتر داود زارع حقی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -50 دکتر مح مد محمدی، دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز -51 دکتر فیروز جعفری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -5۲ خانم دکتر لیال مهدی زاده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -53 دکتر رضا الهامی، دانشکده الهیات و علوم اسالمی دانشگاه تبریز -54 دکتر کیومرث تقی پور، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -55 دکتر هاشم عطاپور، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -5۶ دکتر حسین دهقانزاده، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -5۷ دکتر حسین کریم زاده، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -5۸ دکتر سید حسین جارالمسجد، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز -59 دکتر محمدرسول خدادادی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز -۶0 دکترمجید محمودعلیلو دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -۶1 دکتر محمد سلماسی زاده، دانشکده حقوق و علوم اجتماعی دانشگاه تبریز -۶۲ خانم دکتر صابره دربندی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۶3 دکتر حسن ولی زاده، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۶4 دکتر مسعود رنجبرنیا، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تبریز -۶5 دکتر سیروس اسدیان، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۶۶ دکتر امیر حسن رضایی، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۶۷ دکتر جابر جهان بین سردرودی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۶۸ دکتر کاظم علیرضالو، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۶9 دکتر سعید داداشی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۷0 دکتر علی اعلمی نیا، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷1 دکتر پیمان یارمحمدزاده، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷۲ دکتر جمشید صبوری، دانشکده فنی، دانشگاه آزاد اسالمی واحد تبریز -۷3 دکتر بهروز قربان زاده، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷4 دکتر جواد مصرآبادی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷5 دکتر موسی یوسفی، عضو هیات علمی دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷۶ دکتر مصطفی آقازاده، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷۷ دکتر مرتضی فرخی راد، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷۸ دکتر علی عسگر بویر، دانشکده مهندسی کامپیوتر و فناوری اطالعات دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۷9 دکتر مجید رضایی بنفشه درق، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -۸0 دکتر محمدعلی موسی زاده دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز -۸1 دکتر غالمرضا گلمحمدنژاد بهرامی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۸۲ دکتر علی اکبرتقی لو، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه ارومیه -۸3 دکتر وحید نژادمحمد، دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز -۸4 دکتر مهدی حقی، دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز -۸5 دکتر رضا دلیر حسن نی ا، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -۸۶ دکتر اکبر رحیمی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -۸۷ دکتر شهرام روستایی، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -۸۸ دکتر حسین عبدالمحمدزاده، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -۸9 دکتر سعید گل محمدی، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -90 دکتر رمضان ضرغامی، دانشکده فنی و مهندسی مرند دانشگاه تبریز -91 دکتر محمد اسدپور، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -9۲ دکتر محمد خلج کندری، دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز -93 دکتر احمد فاخری فرد، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -94 دکتر غالمرضا گل پسند، گروه عمران موسسه آموزش عالی سراج -95 دکتر سیدمحمد سیدمحمودی، دانشکده مکانیک دانشگاه تبریز -9۶ خانم دکتر زهرا خوشکام، دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز -9۷ دکتر منوچهر بهرامی، دانشکده مهندسی برق و کامپیوتر دانشگاه تبریز -9۸ دکتر رحیم محمدرضایی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -99 دکتر ناصر عیوضیان کاری، دانشکده کشاورزی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -100 دکترمحمدرضا بنایی ، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -101 دکتر رسول دانشفراز، دانشکده عمران دانشگاه مراغه -10۲ دکتر حسن صدری، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تبریز -103 دکتر علی حسین خانی، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -104 دکتر محمدباقر بهشتی، دانشکده اقتصاد و مدیریت دانشگاه تبریز -105 دکتر باقر اصلی بیگی، دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -10۶ دکتر عادل ریحانی تبار، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -10۷ دکتر ایرج تیموری، دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز -10۸ دکتر رضا محمدی، پژوهشکده بیوتکنولوژی صنایع غذایی تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی -109 دکتر اسماعیل بابائی ، دانشکده علوم طبیعی دانشگاه تبریز -110 دکتر هادی افشاری راد، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -111 دکتر اسفندیار فیضی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -11۲ دکت ر مجتبی نورآئین ، دانشکده کشاورزی دانشگاه مراغه -113 دکتر محمدرضا شب گرد ، دانشکده مهندسی مکانیک دانشگاه تبریز -114 دکتر اصغر رنجبری، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر دانشگاه تبریز -115 دکترنقی بهزادی، دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -11۶ دکتر احداله عزتی، دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -11۷ دکتر اسماعیل اسدی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز -11۸ دکتر فیروز محمودی، علوم تربیتی و روانشناسی دانشگاه تبریز -119 دکتر کریم ایواز، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر دانشگاه تبریز -1۲0 دکترمهدی دینی، دانشکده فنی و مهندسی دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -1۲1 دکتر محمدعلی فصیحی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -1۲۲ دکتر حسین غفارزاده، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز -1۲3 دکترذوالفقار رضوانی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -1۲4 دکتر رسول عالی پور کوساالر، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -1۲5 دکتر بهروز رضائی، دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -1۲۶ دکتر مسعود فرزام، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز -1۲۷ دکتر حبیب اسدی عضو گروه حقوق دانشگاه آزاد اسالمی اهر -1۲۸ خانم دکتر زهرا فتحی رضائی، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه تبریز -1۲9 دکتر محمد جهانشاهی، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -130 دکتر مسعود یعقوبی نوتاش، دانشکده ادبیات دانشگاه تبریز -131 آیدین سلیمی اصل، دانشکده فنی مهندسی دانشگاه پیام نور تبریز -13۲ خانم دکتر معصومه زینالی، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر دانشگاه تبریز -133 دکتر رضا تاری نژاد، دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه تبریز -134 دکتر صداقت شهمراد ، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر دانشگاه تبریز -135 دکتر میرقاسم حسینی، دانشکده شیمی دانشگاه تبریز -13۶ دکتر داود احمدیان، دانشکده ریاضی، آمار و علوم کامپیوتر دانشگاه تبریز -13۷ دکتر مهدی حسین زاده دانشکده فنی و مهندسی مرند دانشگاه تبریز -13۸ دکترمرتضی موالئی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ارومیه -139 دکتر یوسف موالیی، گروه حقوق، دانشگاه آزاد اسالمی، واحد ارومیه -140 دکتر ابراهیم راستگار، دانشکده علوم پایه دانشگاه شهید مدنی آذربایجان -141 دکتر بابک عبداللهی پور، دانشکده فیزیک دانشگاه تبریز -14۲ دکتر علی حسین زاده دلیر ، دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز .... ( بقیه نامها آورده نشد)
چرا همه شعرای فارسیگوی از اسکندر به نیکی نام می برند؟!
آیا در جمهوری آذربایجان به زبان اقلیتها در مدارس تدریس میشود؟
حسن راشدی : 27 بهمن 1403
چرا همه شعرای فارسیگوی قرون گذشته و معاصر در اشعار خود چندین بار از اسکندر مقدونی نام می برند که ساقط کننده سلسله هخامنشی در سال سیصد و سی دو پیش از میلاد بود، اما هیچ نامی از «#کوروش » نمی برند؟!
جالب آنکه اغلب این شعرا هم به نیکی از اسکندر نام می برند و آنرا «ذوالقرنین » هم می نامند!
نظامی گنجوی شاعر قرن ششم هجری در دیوان خود بخشی بنام اسکندر نامه دارد و تعریف و تمجیدهای زیادی از اسکندر مقدونی کرده است.
حال سئوال اینجاست، کوروشی که از زمان حاکمیت پهلوی اول به شخصیت ستودنی و طرفدار حقوق بشر و دهها خصوصیت خوب و حسنه مشهور شده است، اگر با این خصوصیات وجود داشت، چرا هیچکدام از شعرا، نامی از وی نبرده و برعکس اسکندری که دشمن ایران بوده و خاندان هخامنشی که بنیانگذارش باصطلاح «کوروش کبیر!» بوده را ساقط کرده و خود و خاندانش بر ایران سلطه پیدا کرده اند، ستوده اند؟!
هیچکدام از این شعرا هم در زمان حاکمیت اسکندر مقدونی و یا حتی جانشینان وی ، یعنی سلسله «#سلوکیان» زندگی نمی کردند که بگوئیم این شاعران تحت فشار و سلطه پادشاهان و حاکمان #مقدونی (یونانی) این اشعار ستایش آمیز از اسکندر را سروده اند!
آیا در جمهوری آذربایجان به زبان اقلیتها در مدارس تدریس میشود؟
این سئوالی بود که من به تورکی آذربایجانی از « ChatGpt» پرسیدم.
جواب همین بود که قسمتی از آن را به صورت اسکرین شات گذاشتم و کامل آن در لینک آمده است.
جواب:
«بلی، در جمهوری آذربایجان به زبان اقلیتهای تالش، تات، لزگی، اودین، .... در مدارس ابتدایی و در مناطقی که این اقلیتها در آن متمرکز هستند تدریس میشود...»
سپس در مورد درصد جمعیت تالش زبانها در جمهوری آذربایجان پرسیدم، جواب:
در حدود یک و سه دهم درصد (1.3%) اما بعضی منابع غیر رسمی آنرا سه تا شش درصد تخمین می زنند!
منظور از آوردن این سند این است، که ایرانشهریها میگویند در جمهوری آذربایجان به تالشها کدام حق تدریس زبان مادری میدهند که شما تورکها در ایران انتظار تدریس به زبان تورکی دارید؟!
در جمهوری آذربایجان تمام اقلیتها تا کلاس چهارم ابتدایی میتوانند در کنار زبان رسمی تورکی آذربایجانی، به زبان مادری خود هم تحصیل کنند، درصد جمعیت آنها هم بسیار اندک است، اما تورکها حداقل چهل درصد جمعیت ایران را تشکیل میدهند و هیچگونه حق تحصیل هم به زبان تورکی خود ندارند!
حالا« خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل ...!»
آیا ترکهای
ایران فقط ترک زبانند و ترکهای اصیل چهره زشت دارند؟!
حسن راشدی
26 بهمن ماه 1403
ترکان آذربایجان چه ترک بومی باشند، چه مهاجر،
ترکان اصیل و ساکنین اکثریت مطلق جمعیت منطقه آذربایجان تاریخی ( از همدان، ساوه ،
قزوین ، زنجان گرفته تا داغستان در شمال جمهوری آذربایجان) هستند نه آذریهای ترک
شده! گرچه ممکن است اقلیتهای غیر ترک هم در میانشان بوده که در طول سدهها به علت اقلیت بودن و ازدواج با ترکان اکثریت ، در
میان آنها مستحیل شده اند.
اگر آذریهای ادعایی آقای کسروی در آذربایجان اکثریت می بودند و ترکان مهاجر در
اقلیت ، باید مهاجرین ترک در داخل بومیان باصطلاح آذری مستحیل می شدند و زبان مردم
کنونی آذربایجان هم زبان آذری مورد ادعای آقای کسروی می شد نه زبان ترکی آذربایجان
امروز!
از طرفی ، از مریدان تئوری احمد کسروی و
طرفداران زبان " آذری " باید پرسید ، اگر ترکان امروز باصطلاح
آذریهایی باشند که زبانشان ترکی شده است ، پس ترکانی که بنا به اذعان کسروی در
ترکیب حکومتهای مقتدر غزنوی،سلجوقی،خوارزمشاهی و دیگر امپراتوران ترک از آسیای میانه به انبوهی
به آذربایجان و آناتولی آمده و در آن پیرامونیان ساکن شده و اکثریت مطلق جمعیت این
مناطق را تشکیل دادند، کجا رفتند؟ آیا آنها آب شدند رفتند زیر زمین و فقط آذریهای
ترک شده اشان باقی ماندند ؟!
نظامی گنجوی شاعر قرن ششم هجری و 900 سال پیش و
در زمان حاکمیت سلجوقیان، در سروده های خود در استفاده از کلمه ترک و ترکتازی
ابیات بسیاری دارد؛ در حالی که سلجوقیان اولین سلسله ترک بودند که حاکمیت
آذربایجان را هم مثل مناطق دیگر ایران و عراق به دست گرفته بودند و اگر قبل از
سلجوقیان، ترکان در آذربایجان نبودند، قاعدتا نظامی گنجوی اینهمه ابیاتش را به
ترکان اختصاص نمیداد و در ابیاتی، خود و اجداد خودرا به ترکان نسبت نمیداد و بر
آن افتخار نمیکرد که در اینجا به پارهای از آن ابیات اشاره می کنیم
: